ยุบวงไหมแม่นกน้อย ตอบแล้วข้างหลัง สูญเสียผู้ก่อตั้ง

[dsmol19]

หลังจากที่วงการหมอลำสูญเสีย บิดาหลอด ผัวของ แม่ นกน้อย อุไรพร ผู้จัดตั้งวงดนตรีหมอลำมีชื่อเสียงอิสาน ในวัย 71 ปี ช่วงวันที่ 12 เดือนเมษายน ก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา ณ บ้านตองห้า บ้านพักเสียงอิสาน จังหวัดอุดรธานี ภายหลังป่วยไข้หลายโรครุมเร้า

ล่าสุด "แม่นกน้อย" ได้ออกมาเปิดใจในรายการโต๊ะหนูแหม่ม กับโฆษกตัวแม่ หนูแหม่ม สุริวิภา ถึงการสูญเสียคราวนี้ของแผนกเสียงอิสาน แล้วก็วงจะไปต่อยังไง เดินหน้าหรือจำต้องหยุดเอาไว้เพียงเท่านี้ในวันที่ไม่มีเสาหลักแล้ว
เมื่อสูญเสียเสาหลัก วงจะยังไปต่อยังไง?

เวลานี้วงยังเดินอยู่ หากเรามีภารกิจพิเศษทราบดีว่าจะดูแลที่วง ซึ่งพวกเราก็กลับมาเล่นการแสดงดนตรีเหมือนเดิม ในความรู้สึกของพวกเราภายหลังที่ห่างหายไปแวะเวียนยอดเยี่ยมป๊ะป๋า ซึ่งบางคอนเสิร์ตก็ไม่ได้ไป ยังไม่คุ้นชินกับเราแต่ของผู้ชมที่มองดูพวกเรา แต่ว่าเราก็รู้ว่าแววตาของเขาด้วยพลังศรัทธาที่มองดูพวกเรา ทุกคนก็เข้ามาให้กำลังใจภายหลังที่ออกไปหน้าเวที เราก็รู้สึกเวิ้งว้างมากมายในวันที่ไม่มีคุณพ่อ

อยู่ด้วยกันมากี่ปี?

ตลอด 48 ปีที่อยู่ด้วยกันมาก็เท่าอายุวงเสียงอิสาน

ป๊ะป๋าเจ็บป่วยเป็นอะไร?

ก็ป่วยหนักจากที่พวกเราเห็นตามข่าว เป็นมายาวนานมาก และก็ล่าสุดเบาหวานความดัน ซึ่งก็ดูแลตนเองหาแพทย์ตามที่แพทย์นัด แม้กระนั้นบิดาซนเนื่องจากว่าหมอนัดไม่ค่อยจะไป แต่ยาที่แพทย์ให้มาเค้าก็จะแอบไว้แล้วก็ซื้อกินเอง ไม่ยอมไปให้หมอตรวจ แต่ว่าพอยาหมดก็เอายาตัวอย่างไปซื้อมากินเอง โดยไม่มีกลับไปเช็กสุขภาพตัวเองว่าความดันเป็นอย่างไร โรคเบาหวานเป็นอย่างไร วันนั้นอาการที่เขาเป็นพวกเราเริ่มจิตตกไม่ไหว แล้วคือท้องเสียอย่างแรงไม่หาย แม้กระนั้นเขาก็ใจแข็งไม่อยากไปหา เราก็ติดต่อทางโรงหมอให้รถโรงพยาบาลมารับเค้าเลย แม้กระนั้นท่านก็ยังซุกซนไม่ยินยอมไปแบบหมดแรง เค้าก็ยังกล่าวว่าใครกันแน่สั่ง ผมไม่ไปนะพ่อไม่ไปนะ ยังมาว่าแม่อีกเป็นเค้าใจแข็งสุดๆซึ่งแผลที่เท้าเนื้อก็เริ่มดำขึ้นมาเรื่อยๆและจากนั้นก็สังเกตว่ามันไม่ดีเหมือนปกติ เขาก็ยังมาบอกว่าตัดก็ตัดที่บ้านได้ เป็นไม่อยากไปโรงหมอ

ท่านได้สั่งเสียอะไรไหม?

คือท่านติดโรคในกระแสโลหิต ติดโรคในปอด ตอน 3 วันก่อนจากไปก็ยังคุยกันได้ ก็ยังรู้เรื่อง จะอ้อนพวกเราตลอดไม่ต้องการให้เราไปคอนเสิร์ต
ตลอด 48 ปี เริ่มไปเจอกันได้อย่างไร?

ก่อนหน้าท่านเป็นผู้ประกาศและก็เราเป็นนักร้องก็ได้ทำงานร่วมกัน เราก็มาจากศรีสะเกษมาตัวผู้เดียว ด้วยคำสบประมาทว่าพวกเราจะไปได้ซักกี่น้ำ ซึ่งป๋าก็พูดว่าไม่เป็นไรประเดี๋ยวผมจะดูแลดูใจกันมา ซึ่งมาเป็นภาควิชาเสียงอิสานตอนแรกก็ตั้งเป็นวงดนตรีของ นกน้อย อุไรพร ซึ่งพวกเราก็มาปรับเปลี่ยนตั้งวงหมอลำเล่นจนถึงแจ้งเลย ซึ่งขณะนั้นป๊ะป๋าก็วางหมากให้พวกเรา แล้วพวกเราต้องเดินตามมาของเขา ด้วยเหตุว่าพวกเราก็ทำอะไรไม่เป็นเลยเราจำต้องฝึกรำ เพื่อจะได้เป็นตัวเอกของวงเราถึงจะสามารถปกครองบุคคลอื่นได้ และก็การดำเนินชีวิตก็ล้มลุกคลุกคลานตลอด กระทั่งคุณแม่ของเรามาเยี่ยมท่านก็พูดว่าจ่ายอย่างไรหากไม่รอดจะเอาลูกของเรากลับไปอยู่บ้านแล้วนะ ซึ่งคุณพ่อก็บอกว่าผมอยากมีทุนสักตั้งหนึ่ง และก็ในขณะนั้นเอาที่นาไปเข้าธนาคารและได้มา 300,000 ได้มาเป็นทุนในการสร้างคณะเสียงอิสาน ซึ่งมีเสียงตอบรับที่ดี แต่ว่าอุปสรรคก็มากเหมือนกัน เนื่องจากว่าเราเป็นหัวหน้าสตรี เซนส์ก็มีทุกทีมบางบุคคลที่ไม่เปิดใจสารภาพเราเพราะพวกเราเป็นสตรี บางบุคคลคือเค้าไม่เอาเลยซึ่งป๊ะป๋าก็ไม่ยุ่งเค้าก็บอกให้เราสะสางเอง ถ้าเกิดคุณมีแข็งแกร่งควรจะทำลงได้ยังไง ซึ่งเราก็แบ่งหน้าที่กันเลย

แต่ก็พิสูจน์ตัวเองทำให้เสียงอิสานเป็นตำนานได้?

ที่ป๋าไม่ยินยอมขึ้นเวที เนื่องจากเค้าเป็นคนเขินอายมากเค้าไม่ชอบออกสื่อแม้กระนั้นอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีบ้าง ซึ่งวันไหนที่ลูกในกลุ่มมีปัญหา เขาก็ออกไปหน้าเวทีเพื่อเซอร์ไพรส์สำหรับการไขปัญหา ซึ่งวันไหนที่บิดาขึ้นคือเป็นภาพที่หาดูยากมาก เด็กทุกคนก็จะกลัวป๊ะป๋าเนื่องจากเขาเป็นคนเสียงดัง

วันนี้ที่ไม่มีพ่อแล้วพวกเรารู้สึกยังไง?

ก็มีความคิดว่าลอยเคว้งมาก และไม่ต้องการใช้คำว่าพลาดเลย เพราะว่าพ่อไม่ได้อยากรักษาตัวเอง เพราะท่านกลัวเป็นภาระของแม่ ซึ่งพวกเราก็ไปบนที่ไหนก็ได้ให้ท่านพ่อกลับมาแข็งแรงได้ แม้กระนั้นการที่จะบนเขาต้องทำการรักษาแบบเดียวกัน เพียงพอเข้าวันที่ 5 เมษายน เขาก็ขอเราว่าเสียงอิสานไม่มี นกน้อย อุไรพร ไม่ได้นะ จะต้องมี ซึ่งเขาก็บอกให้พวกเราไม่ให้ทิ้งวงเสียงอิสาน แล้วหลังจากนั้นก็จะต้องสืบต่อให้ได้ด้วยหัวใจที่แข็งแรงเยอะขึ้นเรื่อยๆแต่ละวันๆ.

แม่นกน้อย
ขอบคุณข้อมูลจาก https://freelydays.com/13913/
Tags : ดารา