เห ตุุผลที่ไม่ควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[Naprapats]

ก่อนที่จะยื้อใครบางคนไว้อย ากให้ลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความเกี่ยวพันต่างๆไว้ จนกระทั่งท้ายที่สุดก็ยอมปล่อยไป เนื่องจากมันคงจะมีแต่พวกเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างเหมือนเดิม

"ในขณะ ที่เราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ต่อไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักครั้งนี้มันจบลงเช่นกัน"


‪ความเกี่ยวเนื่องที่สวนกัน มันก็เปรียบได้เสมือนดั่ง เชือก ที่ต่างข้างก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "คนที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "ผู้ที่พร้อมจะไป" เพราะทุกคนมีเห เหม็นตุผล ที่จะดึงมันจึงกระตุ้นแล้วส่งผลให้มีการเกิดการแข่งขัน

‬ ‪ผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยอาจจะคิดซินะว่า คนไหนที่ดึงเชือกเข้ามาตัวเองได้มากทุกที่สุดจะเป็นฝ่ายชนะ

ถูกคนที่ชนะคนคือที่ดึงเชือกเข้าพบตัวเองได้มากที่สุด นั้นก็คือผู้ที่พย าย ามทำตามเห ตุๆผลตนเองได้

แม้กระนั้นอย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งเ ลื อ ดรวมทั้งแผลจากดึงสิ่งที่เราทำ

‪ประเด็นนี้สอนให้รู้ว่า มันไม่มีความสำคัญหรอกว่าเราจะเลิกกันทำไม หากการที่เรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางครั้งอาจจะเจ็ บกว่าการปล่อยเขาไป ฉะนั้น


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีมากยิ่งกว่าจบเรื่อยไม่จบสักที เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันไม่มีความสุขหรอก‬


เห ตุที่คนเคยรักกัน คบกันมายาวนานหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะเหตุใดก็เลยหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามคำถามว่า อย ากทราบจังเพราะเหตุไรคนเคยรักกัน คบค้ากันมานานยาวนานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

เพราะเหตุไรก็เลยหมดเยื่อใยเร็วปานนั้นไม่คำนึงถึงสมัยก่อนศูนย์รวมต่อสู้มาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

ถ้าหากคนปกติธรรมดา ที่ยังมีความรู้สึกทางดีมากกว่าความรู้ด้านไม่ดี เขาจะนึกถึงอดีตกาลที่มีเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นค่าจวบจนกระทั่งจะมีทุกๆวันนี้ แม้ว่าจะเบื่อ รำคาญพวกเราในบางครั้ง เขาก็มีสมัยก่อนที่คอยเฝ้าคิดถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแต่หากผู้ที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยในทันที นั่นก็เนื่องจากว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มากมาย

เป็นประเภทอ่อนแอทางจิตใจอยากได้หนีไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่

ไม่ต้องการรับรู้ความรู้สึกของเราและก็คนรอบข้างว่าทรมาณแสนสาหัสจากผลของการทำของเขามากมายเท่าใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักพวกเราหรอก คนแบบนี้เขารักตัวเองมากเกินกว่าจะห่วงใยความรู้สึกคนที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่มองเห็นทางที่จะไปและดำรงชีวิตอยู่กับพวกเราได้

เขาก็เลยไปแบบไม่หลงเหลือเยื่อใยอะไร ถึงแม้ครั้งคราวมีลูกสอง สาม ไม่ถามหา ไม่ส่งเสี ยก็เห็นได้หลายครั้ง


และก็มักหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองเกื้อหนุนให้ตนเองไม่ถูกลดลงด้วยการโยนความผิดให้เราก็ได้

คนอย่างงี้จึงควรปล่อยไปมากกว่ามาอาลัย เพราะว่าเขาไม่ได้คู่ควรกับพวกเราแม้แต่น้อย

มันบางครั้งก็อาจจะโชคดีกับเราก็ได้เนื่องจากว่าเราได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา ถึงแม้อดีตกาลจะร่วมสร้างต่อสู้

ปัญหาปัญหา แต่ว่าพอเพียงเขามั่งคั่งลืมหน้าอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตผู้คนแม้ทำความดีมากพอย่อมได้กินผลเงาะ หากมีคุณงามความดีไม่พอย่อมได้กินแต่เปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

คนเราเดี๋ยวนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนถึงหลงๆลืมๆจิตใจ คุณความดี ผู้ใดเลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

คนที่ไม่ดี ไม่มีทางอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเพราะว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของเรามารักตัวเองและครอบครัวดีกว่าแล้ววันหนึ่งพวกเราจะขอบพระคุณเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/