เมื่อร่ำรวยอย่าโอหัง จนกระทั่งไม่เอาพี่เอาน้อง ประเดี๋ยวจะเป็นเศรษฐีต กอั บเหมือนชายคนนี้..

[kaidee20]

นานมาแล้วผมมีที่ดินอยู่ใน ดูเหมือนจะทุกเฉ ตของ ก รุ งเท พ แล้วก็หั วเมืองใหญ่ๆรวมและราว 500 ไร่

และก็เมื่อ 30 ปีกลายนั้น ผมพกเงินในกระเป๋าไว้ท่องเที่ยวทีละเป็นแสนๆทำมาค้ าข ายได้เงิน


มาล้นหลาม ก็ส่งลูกเรียนต่างประเทศหมด ไม่ต้องทำงานให้เรียนอ ย่ า งเดียวเมี ย ผมชอบ


เ ล่ นหุ้ น ราค าหุ้ นก็ขึ้นเอาๆก็ได้กำไรมาเยอะอยู่เช่นกัน เราก็มีเงินสดหลายร้อยล้ าน

และจู่ๆพออยู่มาวันนึงนั้น ก็มีญาติผมคนหนึ่งเดื อ ดร้อนมายืมเงิน วันนั้นผมก็เลยด่ าเขาซะแร ง

แบบที่ว่าเสียๆหายๆด้วยเหตุว่ามีความคิดว่าตัวเองมีเงินมากมายจะกล่าวอะไรกับใครกันแน่ยังไงก็ได้

แต่ก็มอบเงินเขาไปอยู่นะ แสนนึง บอกเขาว่าไม่ต้องมาให้มองเห็นหน้าอีกนะ

เพราะเหตุว่าเงินที่ให้ มีความคิดว่าให้ทาน หลังจากนั้นเขารับเงินพร้อมน้ำตา ในเวลานั้นผมไม่เคยรู้เลยว่า

เขาจะรู้สึกแบบไหนเมื่อผมคิดทำการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุยงธย าแล้วในปีนั้นเกิดวิ ก ฤ ต


น้ำหลาก พัดพาทุกอ ย่ า งไปจากชีวิตผม รถยนต์ผม 19 คันบ้านอีก 5 ข้างหลัง ที่ดินจำนวนมาก เงินสดที่เคยมี


แฟนผมเล่นหุ้ นเจ๊ งไปสี่ร้อยกว่าล้ านลูกก็ทำธุรกิจจนถึงหมดกระเป๋าข าดทุนภายใน 2 ปี

คือสิ่งที่มีมันหายไปในพริบตา เหลือไว้เพียงแต่หนี้ 200 กว่าล้าน ตอนนี้ผมเป็นบุคคล ล้ ม ละ ล า ย

เช่าห้องเพียงพออยู่ได้ ข ายก๋วยเตี๋ยวไปวันๆป ร ะ ทั ง ชี วิ ต และก็เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจ

ทำอะไร ทั้งยังลูกผมก็ต่างแยกย้ า ยกันไปเอาตั ว ร อ ดต่างคนต่างไป ไปตามเส้นทางชีวิตตนเอง

ผมไม่เคยได้มองเห็นหน้าลูกเลย มาบัดนี้ผมอายุ 76 ปีแล้วผมจำเป็นต้องยกหม้อ ก๊วยเตี๋ยว

ล้างถ้วยชาม แต่ว่าพอมันอยู่นานวันเข้าตอนนี้ ผมปลงได้เอง ผมมาลำบากตอนแก่แต่

ก็เริ่มเข้าใจชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆ เงินค่าเช่ าห้องนี้ ผมไปยืมกับผู้ที่ผมเคยด่ าเขา

ให้เขาไปแสนนึง แม้กระนั้นลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า บอกผมว่าพ่อผมบ ากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เพราะว่าขณะนั้น ผมเข้าโรงพ ย า บ า ลผ่ า ตัด คุณลุงด่ าแล้วโยนเงินให้เหมือนบิดาผมเป็นหม า

บิดาผมยอมหมดเพราะชีวิตลูก มีค่ามากยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น ถึงแม้ว่าจะทำ อ ย่ า ง ไรบิดาก็ยอม

ถ้าเกิดมีเงินจะให้หามาคืนคุณลุงให้ได้ แล้วก็แสนนี้ผมคืน ส่วนห้าหมื่นเป็นด อ กละกัน

ไม่มีหนี้บุญคุณถัดไปแล้ว แต่ถ้าคุณลุงทุกข์ยากลำบาก คุณลุงมายืมกับผมได้นะ ผมจะให้ก ู้


ผมจะไม่ด่ าเสมือนที่คุณลุงด่ าบิดาผมหรอกนะ เนื่องจากว่าถ้าหากขาดเงินคุณลุง ผมอาจไม่ร อดในวันนั้น

เพราะว่าเงินแสนที่คุณลุงโยนให้ มันต่อ ชีวิตให้ผมได้ ผมเอาอย่างที่พ่อบอกแล้วให้ทดแทนหนี้

ก้อนนี้ให้ลุง และก็ส่วนลูกคุณลุง ผมไม่รู้เรื่องก ร ร มของคนใดกันของมันนะ

เมื่อได้ยินด้วยเหตุผลดังกล่าว ผมเดินร้องไห้ มาถึงบ้านเอาเงินมาจ่ายค่าห้อง แล้วก็ลงทุ นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ

มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท จากวันนี้ผมรู้เรื่องความรู้สึกของคำว่า ก ร ร มตามสนอ ง

หลานเขาไม่ได้ด่ าผมแต่ว่าหลานพูดความจริงให้ฟัง เพียงแค่ผมรับความจริงไม่ได้แค่นั้น

แต่ในช่วงเวลานี้ผมมีความสุขดี พระ แม่ชี ขอท าน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน

ตอนผมมีจำนวนไม่ใช่น้อยผมไม่ชอบคนบอกบุ ญผม ไม่เคยทำบุ ญเลย ผมกินผมท่องเที่ยว

แม้กระนั้นในเวลานี้ผมหมดเนื้อหมดตัว มีหนี้สิน ไม่มีเพื่อนฝูง ไ ร้ ลูกผมถึงได้ฟังธรรมะ

เข้าวัดเป็น ตอนนี้ผมห่วงเพียงแค่ภรรยาผมผมภาวนาให้เมี ยไปก่อนผม เนื่องจากว่าไม่อย าก

มองเห็นเมียลำบ าก ไม่ต้องถามคำถามว่าผมเป็นใคร ร้านอยู่ที่ไหน

เพียงแค่จะเก็บเรื่องราวมาให้อ่ าน ให้เป็นข้อคิดเตือนใจ คงจะไม่มีคำว่า ย า กจนกระทั่งสำหรับคนขยัน

ไม่มีการปลงตก ถ้าหากไม่เคยสูงสุด แล้วมาต่ำสุด รวมทั้งเรื่องนี้สอนใจได้ดิบได้ดีจริงๆ

มันถือว่าเป็นการสอนใจ สำหรับคนอีกจำนวนไม่น้อยเลยที่ทะนงตน ลืมตัว มีความคิดว่าตนเองเหนือคนไหน

"ดูให้สูงราวกับท้องฟ้า
แต่ว่าอย่าลืมว่าที่ที่ยืน
...คือพื้นดิน..."
ไม่เอาพี่เอาน้อง
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12927/
คำค้นหา : ตกอับ