​​​​​​​ม.ราชภัฏรักษาความเป็นมหาวิทยาลัยอันดับ 1 ในกลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏ^^

[Marinas]

มหาลัยราชภัฏ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา (อังกฤษ: Suan Sunandha Rajabhat University; ตัวย่อ: มรภ.สส. – SSRU) เป็นมหาวิทยาลัยของเมือง7 ตั้งอยู่ในพื้นที่วังสวนสุนันทา อันเคยเป็นเขตพระราชฐานของวังดุสิตในรัชกาลที่ 5 มาก่อน นักเรียนและนิสิตของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาทุกคนจะใช้คำแทนตนเองว่า "ลูกพระนาง" ซึ่งพระนางในที่นี้ซึ่งก็คือสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แม้กระนั้นพระนางไม่มีส่วนรู้เรื่องสำหรับการตั้งขึ้นแล้วก็ไม่ได้รู้จักมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาแต่อย่างใด

มหาวิทยาลัยที่นี้มีพื้นฐานมาจากการแต่งตั้ง "สถานศึกษาสวนสุนันทาวิทยาลัย" ช่วงวันที่ 17 เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2480 เปิดสอน ประกาศนียบัตรประโยคอาจารย์ประถม (ป.เปรียญ) ต่อมาจึงได้ยกฐานะขึ้นเป็น "วิทยาลัยครูสวนสุนันทา" ในปี พ.ศ. 2518 ตามพระราชบัญญัติวิทยาลัยครู พุทธศักราช 2518 เปิดสอนถึงระดับปริญญาตรี หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต ม.ราชภัฏ

วันที่ 14 เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2535 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูเขาไม่พลอดุลยอำนาจวาสนามหาราช บรมทุ่งนาถบพิตรทรงพระได้โปรดโปรดเกล้าฯ พระราชทานนาม "สถาบันราชภัฏ" เป็นชื่อสถานศึกษาในสังกัดกรมการฝึกหัดครูกระทรวงศึกษาธิการ ทั้งยังได้พระราชทานตราพระราชตราลัญจกรประจำท่านให้เป็นยี่ห้อสัญลักษณ์ประจำสถาบันราชภัฏ ทำให้วิทยาลัยครูสวนสุนันทามีชื่อเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" โดยอัตโนมัติ แต่ยังไม่เป็นทางการ ด้วยเหตุว่ายังไม่มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติสถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา และเมื่อได้ประกาศใช้พ.ร.บ.สถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา ช่วงวันที่ 24 ม.ค. พุทธศักราช 2538 วิทยาลัยครูสวนสุนันทาก็เลยมีสถานะเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" อย่างเป็นทางการ

ในวันที่ 15 มิถุนายน พุทธศักราช 2547 พ.ร.บ.มหาวิทยาลัยราชภัฏ พุทธศักราช 2547 ได้ประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษา ยังผลให้สถาบันราชภัฏสวนสุนันทายกฐานะเป็น "มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา" นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ความเป็นมามหาวิทยาลัย

สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวีและสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์คุณ เจ้าฟ้ากรรณาภรณ์เพ็ชรรัตน์  �������ราชภัฏ
เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ ได้ทรงความคิดว่าสถานที่ในพระบรมมหาราชวังชั้นในแออัด ไม่เหมาะสมจะเป็นที่ประทับของพระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายใน จึงโปรดให้สร้างพระตำหนักแล้วก็ตึกในรอบๆสวนสุนันทาขึ้นอีกหลายหลัง แล้วโปรดให้เป็นที่ประทับของพระมเหสี เจ้าจอมมารดา เจ้าจอมและลูกสาว ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จำนวน 32 ตำหนัก และก็อาคารบ้านพักของบรรดาข้าราชบริพาร โดยมีสมเด็จพระวิมารดาคุณ พระองค์เจ้าสายสวลีภิรมย์ กรมพระสุทธาสินีที่นาฎ ปิยมหาราชปดิวรัดา ได้เสด็จมาประทับ ณ ตำหนักสายสุทธานพดล (ตึก 27) ตั้งแต่ พุทธศักราช 2467 ถึง พุทธศักราช 2472 (ตาย ณ ตำหนักที่ประทับสวนสุนันทา) เนื่องจากว่าในยุคนั้นบรรดาเจ้าขุนมูลนาย ข้าราชการ ผู้มีบรรดาศักดิ์นิยมนำบุตรหญิง รวมทั้งหลานของตัวเองมามอบตัวต่อสมเด็จพระวิมารดรคุณฯ ไม่น้อยเลยทีเดียว สมเด็จพระวิมาตุรงค์เธอฯ จึงทรงให้สร้าง "สถานศึกษานิภาคาร" ขึ้นภายในสวนสุนันทา สอนตามหลักสูตรการเรียนในสมัยนั้น แล้วก็อบรมจริยา มรรยาท งานฝีมือ ให้เป็นกุลสตรี

ม.ราชภัฏ ครั้นถึงปี พ.ศ. 2475 ได้มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองขึ้น บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์ ในสวนสุนันทาหวาดหวั่นภัยจากการเมือง ก็เลยได้ทะยอยกันออกไปจากสวนสุนันทาจนถึงหมดเกลี้ยง บางพระองค์ได้เสด็จออกไปอยู่หัวเมืองรวมทั้งหลายพระองค์เสด็จลี้ภัยการเมืองไปอยู่ต่างประเทศ โรงเรียนนิภาคารก็เลยเลิกจัดการไปโดยปริยาย นับแต่นั้นมาสวนสุนันทาที่เคยงดงามก็ถูกละเลย ขาดการดูแลเอาใจใส่ ตำหนักต่างๆชำรุดอย่างมากมาย พื้นที่ข้างในรกร้างว่างเปล่า ถัดมาในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร ภาควิชาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ มีความเห็นว่าสวนสุนันทาถูกละทิ้งรกร้างอยู่ไม่ได้ทำประโยชน์ ก็เลยเห็นสมควรให้นายกฯได้ใช้ประโยชน์ เป็นที่พักที่อาศัยของรัฐมนตรีรวมทั้งส.ส. แต่สภาผู้แทนราษฎรขอเพียงพื้นที่ภายนอกกำแพงติดถนนหนทางสามเสนสร้างเป็นบ้านพักของส.ส.เท่านั้น คณะรัฐมนตรีก็เลยลงมติเห็นควรว่า ควรใช้สถานที่นี้ให้มีคุณประโยชน์แก่การศึกษาเล่าเรียนและก็มอบให้กระทรวงธรรมการ (กระทรวงศึกษาธิการในตอนนี้) ดำเนินการก่อตั้งให้เป็นสถานศึกษาของชาติ แล้วก็สถานที่ศึกษานี้ให้ชื่อโดยคงชื่อเดิมของสถานที่เพื่อเป็นที่ระลึกนึกถึงโดยเรียกว่า "สถานศึกษาสวนสุนันทาวิทยาลัย" เริ่มเปิดการเรียนมาตั้งแต่ปี พุทธศักราช 2480 เป็นต้นมา กระทั่งปัจจุบันนี้เช่นคำขวัญมหาวิทยาลัยที่ว่า จากพระราชสวนสู่สถาบันการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา มหาวิทยาลัยเอตทัคคะที่มีอัตลักษณ์
�������มหาวิทยาลัยราชภัฏ